Ο Τότε : Nick Galis AKA: Gangster, Iron Man
Στις 23 Ιουλίου 1957, ο Γιώργος και η Στέλλα Γεωργαλή - Έλληνες μετανάστες από τη Ρόδο και τη Νίσυρο - φέρνουν στον κόσμο στο Union City του New Jersey τον Νικόλα Γεωργαλή, τον άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει ριζικά τις μπασκετικές συνήθειες των Ελλήνων και να λατρευτεί περισσότερο, ίσως, από οποιονδήποτε άλλον στην Ιστορία του Ελληνικού Αθλητισμού. Ο μικρός Νικόλας μεγάλωνε φτωχικά στις δύσκολες γειτονιές του NJ και ως πρώτη του ανασχόληση με τον αθλητισμό είναι η πυγμαχία, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του που υπήρξε πυγμάχος. Η παραμονή του και η ενασχόλησή του με το άθλημα δεν ήταν εύκολη καθώς η μητέρα του είχε εντονότατες αντιρρήσεις που έφταναν στα όρια του τρόμου κάθε φορά που ο μικρός γύριζε σπίτι με σημάδια από τα χτυπήματα. Οι ολοένα και αυξανόμενες πιέσεις της αποδίδουν και ο Nick εγκαταλείπει την πυγμαχία και ξεκινά την ενασχόλησή του με το μπάσκετ στο Union Hill High School, όπου φοιτά. Εκεί ξεδιπλώνει δείγματα του ταλέντου του, με αποτέλεσμα να μπει στο στόχαστρο του Πανεπιστημίου του Seaton Hall που του προσφέρει μια θέση στην ομάδα. Εκεί ο Nick Galis, όπως είναι πλέον γνωστός, καθιερώνεται ως ένας εκ των κορυφαίων σκόρερ των πανεπιστημιακών γηπέδων και την τλευταία χρονιά έχει 27.5 ppg που τον φέρνουν τρίτο στη σχετική λίστα πίσω μόνο από τους Lawrence Butler 30.1 ppg και Larry Bird 28.6 ppg., ενώ εναντίον της Santa Clara σκοράρει 48 points και οι μάνατζερ τρέχουν να υπογράψουν μαζί του καθώς μια επιλογή στο Draft φαντάζει σίγουρη.
Ο Nick επέλεξε τελικά τον Bill Manon, επιλογή που αποδείχτηκε τουλάχιστον ατυχής καθώς ο Manon έχει ως αυτοσκοπό να μετατρέψει σε σούπερσταρ την επίσης πελάτισσά του Diana Ross. Ως εκ τούτου ο Galis δεν συμμετέχει σε κανένα από τα Summer Camp που οργανώνουν οι ομάδες του NBA με επακόλουθο η επιλογή του ψηλά στα Draft να κρίνεται επισφαλής. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα τη βραδιά του Draft όπου ο Nick επιλέγεται στον 4ο γύρο στο νούμερο 60 συνολικά από τους θρυλικούς Boston Celtics, που την ίδια μέρα στο νούμερο 5 επιλέξαν τον Larry Bird. Ο Galis συμμετέχει στο Training Camp των Celtics, αλλά η κακοδαιμονία συνεχίζεται καθώς τραυματίζεται αρκετά σοβαρά και χάνει όλες τις ελπίδες να βρεθεί στο ρόστερ μιας ομάδας που ετοιμαζόταν να κυριαρχήσει επί των αντιπάλων της. Οι Celtics επιλέγουν τον Gerald Henderson και η επιλογή αυτή σήμανε και την οριστική ματαίωση του ονείρου του NBA για τον Nick και άνοιγε διάπλατα τον δρόμο για τον επαναπατρισμό του καθώς οι μεγάλοι της εποχής Panathinaikos, Olympiacos, Aris βλέπουν στο πρόσωπό του έναν μεσσία που θα μετατρεψει την ομάδα τους σε αυτοκρατορία. Τελικά την υπογραφή του θα την αποσπάσει ο Aris, καθώς οι άνθρωποί του έκαναν μια προσωποκεντρική προσέγγιση του ιδίου και της οικογένειας του και με την ευχή της μάνας του ετοιμάζεται για την νέα του Ευρωπαϊκή καριέρα. Έτσι το καλοκαίρι του 1979 γίνεται μέλος του Άρη και αυτή είναι η στιγμή που η πορεία, το μέλλον και το επίπεδο του Ελληνικού μπάσκετ αλλάζει εν μια νυχτί. Αυτό που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια είναι πέρα από κάθε φαντασία, το ποτάμι της άνοιξης του Ελληνικού μπάσκετ δεν έχει πλέον γυρισμό. Η αρχή όμως δεν είναι ιδεατή και οι πρώτες φωνές αμφισβήτησης δεν αργούν να έρθουν. Ο Nick μένει απτόητος και με σκληρή καθημερινή δουλειά κάθε μέρα βελτιώνει το παιχνίι του. Σε μια εποχή άκρατου ερασιτεχνισμού αυτός είναι το υπόδειγμα επαγγελματία και τα επιτεύγματα που έμελλε να ακολουθήσουν μοιάζουν με φυσικό επακόλουθο. Παράλληλα χρίζεται διεθνής με τα γαλανόλευκα, σε μια ημερομηνία σημαδιακή για το Ελληνικό Μπάσκετ, την 6η Μαϊου 1980, καθώς τη μέρα που ο Galis ντεμπουτάριζε με τα γαλανόλευκα στην Καστοριά γεννιόταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Στις 24 Ιανουαρίου 1981 ο Άρης αντιμετωπίζει τον Ιωνικό Νικαίας που ηγείται από τον - μετέπειτα συμπαίχτη του - Panagiotis Giannakis, σε μια μονομαχία θρυλική και ανεπανάληπτη. Ο Άρης επικρατεί με 113-114 αλλά αυτό περνάει σε δεύτερη μοίρα καθώς ο Galis σημείωσε 62 points και ο Giannakis 73 !!!!!. Το πρώτο πρωτάθλημα έρχεται το 1983 και η ανερχόμενη δύναμη έδειχνε ικανή για να μείνει, όμως την επόμενη χρονιά ο Panathinaikos κερδίζει το Πρωτάθλημα καθώς επικρατεί του Aris σε αγώνα μπαράζ στην Κέρκυρα. Στην προσπάθεια τους να επανακτίσουν να σκήπτρα οι διοικούντες φέρνουν στον σύλλογο τον Panagiotis Giannakis και μαζί με τον Gangster συνθέτουν το κορυφαίο δίδυμο guard που έχουν δει τα ελληνικά παρκέ. Για την επόμενη 7ετία ο Άρης είναι πραγματικός αυτοκράτορας καθώς κερδίζει όλα τα Πρωταθλήματα ( τρία εκ των οποίων αήττητος ), 6 Κύπελλα και κάνει εξαιρετικές πορείες στην Ευρώπη με αποκορύφωμα τα 3 συνεχόμενα Final - 4 ( 1988-1990 ). Και οι τρεις παρουσίες όμως έχουν το ίδιο άτυχο αποτέλεσμα. Ήττα στον ημιτελικό και το όνειρο για Ευρωπαϊκή κυριαρχία μετατρέπεται σε εφιάλτη.
Παρ' όλα αυτά η ομάδα των Galis, Giannakis, Subotic με την τεχνική καθοδήγηση του " Ξανθού " ( Γιάννη Ιωαννίδη ) καταφέρνει κάτι το μοναδικό και πιθανότατα ανεπανάληπτο. Συσπειρώνει γύρω της όλο το φίλαθλο κοινό της Ελλάδος και όχι μόνο και μετατρέπεται στον " Άρη της Ελλάδος ".
Παρ' όλα αυτά η ομάδα των Galis, Giannakis, Subotic με την τεχνική καθοδήγηση του " Ξανθού " ( Γιάννη Ιωαννίδη ) καταφέρνει κάτι το μοναδικό και πιθανότατα ανεπανάληπτο. Συσπειρώνει γύρω της όλο το φίλαθλο κοινό της Ελλάδος και όχι μόνο και μετατρέπεται στον " Άρη της Ελλάδος ".
Οι ευρρωπαϊκές του βραδιές θυμίζουν εθνική αργία καθώς ακόμα και τα θέατρα είτε παραμένουν κλειστά είτε ρίχνουν τις τιμές των εισητηρίων καθώς άπαντες παρακολουθούν την παρέα του Nick μέσω τηλεοράσεως απέναντι στα ευρωπαϊκά μεγαθήρια.
Όμως όλα τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν. Μετά από μια απογοητευτική για τον Άρη σεζόν το καλοκαίρι του 1992 ο Nick έρχεται σε κόντρα με τους διοικούντες και αποχωρεί από τον Άρη για να υπογράψει στον Παναθηναϊκό.
Την επόμενη κιόλας χρονιά οδηγεί τη νεανική ομάδα στο πρώτο Fianl - 4 της ιστορίας της, όμως η Ευρωπαϊκή κορυφή δεν θα έρθει καθώς η ομάδα του ηττάτε στον ημιτελικό από τον " αιώνιο αντίπαλο " με αποτέλεσμα ο Galis να συμμετάσχει για 4η φορά σε μικρό Τελικό. Η τρίτη του χρονιά με τον Παναθηναϊκό ξεκινά ιδανικά. Νίκη - αποκλεισμός του μεγάλου τους αντιπάλου Ολυμπιακόυ για τον θεσμό του Κυπέλλου και εξαιρετική αρχή στο Πρωτάθλημα.
Την επόμενη κιόλας χρονιά οδηγεί τη νεανική ομάδα στο πρώτο Fianl - 4 της ιστορίας της, όμως η Ευρωπαϊκή κορυφή δεν θα έρθει καθώς η ομάδα του ηττάτε στον ημιτελικό από τον " αιώνιο αντίπαλο " με αποτέλεσμα ο Galis να συμμετάσχει για 4η φορά σε μικρό Τελικό. Η τρίτη του χρονιά με τον Παναθηναϊκό ξεκινά ιδανικά. Νίκη - αποκλεισμός του μεγάλου τους αντιπάλου Ολυμπιακόυ για τον θεσμό του Κυπέλλου και εξαιρετική αρχή στο Πρωτάθλημα.
Κι όμως μια απόφαση του προπονητή του Κώστα Πολίτη στο παιχνίδι με αντίπαλο τους Αμπελόκηπους την 18η Οκτωβρίου 1994, να μην συμπεριλάβει τον Galis στην αρχική πεντάδα πληγώνει ανεπανόρθωτα τον εγωισμό του αθλητή και η ρήξη που επέρχεται αποδεικνύεται ολέθρια. Ο Nick ανακοινώνει την απόσυρσή του από την ενεργό δράση και όλη η Ελλάα μένει εμβρόνδητη για το άδοξο φινάλε του μεγαλύτερου σκόρερ που έιχαν δει τα Ευρωπαϊκά παρκέ.
Season | Competition | Games Played | Points Scored | Scoring Average |
Αντίθετα με τις συλλογικές διοργανώσεις ο Galis έμελλε να κατακτήσει την ευρωπαϊκή κορυφή με τα γαλανόλευκα του Εθνικού συγκροτήματος. Με την φανέλα της Εθνικής ( για χάρη της οποίας δεν ενέδωσε στις επί τριετία πιέσεις 1983-1986, του Red Auerbach να διορθώσει - όπως ο ίδιος είχε πει - το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του και να πείσει τον Nick να υπογράψει στους Celtics, καθώς σύμφωνα με τον κανονισμό περί ερασιτεχνισμού θα έχανε το δικαίωμα να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος ) μεγαλουργεί και το 1987 στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας την παίρνει από το χέρι και την οδηγεί στην κορυφή της Ευρώπης κερδίζοντας κατά σειρα στον Ημιτελικό τους Γιουγκοσλάβους και στον Τελικό τη Σοβιετική Ένωση με 103 -101 σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην Ιστορία του Αθλητισμού.
Και αν αυτή η επιτυχία φάνταζε ως φωτοβολίδα 2 χρόνια αργότερα έρχεται η καθολική αναγνώριση αυτής της ομάδος καθώς στο Ευρωμπάσκετ του 1989 αποκλείει στον ημιτελικό την Σοβιετική Ένωση των Sabonis, Marculionis με 83 -81 πριν παραδοθεί στις ορέξεις των "Πλάβι" του μεγάλου Drazen Perovic στο μεγάλο Τελικό.
Δυστυχώς ο Galis δεν κατάφερε να συμμετάσχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες καθώς σε τρία Προολυμπιακά Τουρνουά βίωσε τον αποκλεισμό.
POINTS | ||||
---|---|---|---|---|
53 | 7/5/1986 | Panama | 110-81 | 1986 FIBA World Championship |
52 | 9/10/1984 | Poland | 88-89 | 1985 FIBA European Championship Qualification |
49 | 7/20/1986 | China | 111-112 | 1986 FIBA World Championship |
48 | 1/4/1981 | Finland | 101-92 | FIBA International Tournament |
48 | 11/19/1989 | Denmark | 113-91 | Friendly |
47 | 11/29/1984 | Bulgaria | 91-84 | 1984 FIBA World Championship Qualification |
47 | 5/23/1982 | Belgium | 97-72 | 1983 FIBA European Championship Qualification |
46 | 6/20/1986 | Netherlands | 104-88 | 1986 Acropolis International Tournament |
46 | 11/25/1989 | Romania | 97-77 | 1989 FIBA European Championship Qualification |
45 | 6/24/1989 | Soviet Union | 81-80 | 1989 FIBA European Championship |
Επιτέυγματα:
- 11x Greek League Scoring Champion: 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991
- 8x Euroleague Scoring Champion: 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1994
- Mediterranean Player of the Year: 1987
- 2x European Player of the Year:
- Euroscar European Player of the Year: 1987
- Mr. Europa European Player of the Year: 1987
- World's 10th Best Athlete (a vote that included all sports and all countries): 1987
- 4x Greek League Most Valuable Player: 1988, 1989, 1990, 1991
- 4x Greek League Assist Leader: 1991, 1992, 1993, 1994
- Euroleague Assist Leader: 1994
- Greek Cup all-time scoring leader: 1,935 points (35.2 ppg)
- Greek League all-time scoring leader: 12,849 points (33.5 ppg)
- Euroleague final stage all-time scoring leader: over 1,000 points
- Euroleague: all-time scoring leader
- Member of the Greek Basketball Hall of Fame
- Member of the FIBA Hall of Fame: 2007
- Euroleague's 35 Greatest All-Time Players: 2008
Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθείσετε κάποια αφιερώματα στον Nick Galis
Τώρα : Sarunas Jasikevicius AKA Saras
Γεννημένος στο Kaunas στις 5 Μαρτίου 1976, ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ από πολύ μικρή ηλικία στις ακαδημίες του Kaunas. Τα μυστικά του αθλήματος και τη φιλοσοφία του θα τα μάθαινε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού καθώς είχε αποφασίσει να εγγραφεί στο Solanco High School της Pensylvania. Με την ομάδα του σχολείου είχε αξιοπρόσεχτη παρουσία και εξασφάλισε υποτροφία από το Πανεπιστήμιο του Maryland. Οι προπονητές του πίστευαν ότι η θέση που του ταιριάζει είναι αυτή του shooting guard κάτι που δυσκόλεψε την προσαρμογή του Saras κάτι που φανερώνει και ο ελάχιστος χρόνος συμμετοχής που είχε τα πρώτα δυό χρόνια. Με την έναρξη της τρίτης του χρονιάς είχε πλέον εγκλιματιστεί στις συνθήκες και στις απαιτήσεις της ομάδος και άρπαξε την ευκαιρία φανερώνοντας την τρομερή του ικανότητα στο να πασσάρει εξαιρετικά την μπάλλα, να οργανώνει αλλά και να εκτελεί. Τελείωσε τη χρονιά με 13 ppg και 4 asists αλλά δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να αγωνιστεί στο NBA καθώς δεν επιλέγη στο draft. Έτσι το καλοκαίρι του 1998 επαναπατρίζεται και υπογράφει επαγγελματικό συμβόλαιο με τη Lietuvos Rytas με την οποία πραγματοπειεί εξαιρετικές εμφανίσεις και κλείνει τη χρονιά με 18 ppg - 5.4 assists αναγκάζοντας την Σλοβένικη Oljmpija Ljubljana να του προσφέρει ένα καλό συμβόλαιο και την ευκαιρία συμμετοχής στην Euroleague. Γίνεται αμέσως ο ηγέτης της πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις τόσο στο Πρωτάθλημα όπου κερδίζει τον πρώτο τίτλο της καριέρας του όσο και στην Ευρώπη. Το ενδιαφέρον της Barcelona μετουσιώνεται σε πρόταση και ο Saras υπογράφει χωρίς δεύτερη σκέψη στους "μπλαουγκράνα". Μαζί της έμεινε για 3 σεζόν κατακτώντας δύο πρωταθλήματα και δύο κύπελλα. Η πραγματική καταξίωση θα έρθει το 2003 όταν η Καταλανοί θα κερδίσουν αυτό που με μανία επιδίωκαν επί μια 20ετία, την κορυφή της Ευρώπης την Euroleague. Ο Saras ήταν ο οργανωτής του παιχνιδιού αλλά ο ιθύνων νους και ηγέτης της ήταν αναμφίβολα ο Dejan Bodiroga. Το Triple Crown που επιτύχαν έμοιαζε ως λογικό επακόλουθο. Παρ' όλη την επιτυχία της ομάδας ο Saras απαιτεί ηγετικό ρόλο - καθώς όπως έλεγε "το μόνο που θέλουν από εμένα είναι να κατεβάζω την μπάλλα και να βρίσκω τον Bodiroga και τον Fucka" - και αποχωρεί από την ομάδα υπογράφοντας με την Maccabi Tel Aviv. Τα δύο χρόνια που θα φορέσει τα κίτρινα της "ομάδας του λαού" αποδεικνύονται μαγικά. Δύο συνεχόμενα Triple Crown - 3 συνεχόμενα για τον ίδιο - και το προσωνύμιο " Μίδας " έρχεται φυσιολογικά.
Ο Saras πλέον αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ και οι προτάσεις έρχονται βροχή καθώς έχει ήδη οδηγήσει την εθνική ομάδα της Λιθουανίας στην κορυφή της Ευρώπης το 2003 αλλά και στο χάλκινο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Σύδνει το 2000.
Ο Saras πλέον αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ και οι προτάσεις έρχονται βροχή καθώς έχει ήδη οδηγήσει την εθνική ομάδα της Λιθουανίας στην κορυφή της Ευρώπης το 2003 αλλά και στο χάλκινο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Σύδνει το 2000.
Ο ίδιος επιλέγει να πραγματοποιείσει το παιδικό του όνειρο και να αγωνιστεί στο NBA. Τον Ιούλιο του 2005 υπογράφει συμβόλαιο με τους Indiana Pacers οι οποίοι τον έχουν ξεχωρίσει για την τρομακτική του ευχέρεια στη δημιουργία και οργάνωση του παιχνιδιού αλλά και για την εκτελεστική του δεινότητα. Η ικανότητα του στο pick'n'roll είναι παροιμιώδης και οι μαγικές no-look πάσσες του υπόσχονται πλούσιο θέαμα. Την πρώτη του χρονιά έχει 7.3ppg - 3 assists και οι διοικούντες τον σύλλογο κάθε άλλο παρά ικανοποιημένοι είναι από την προσφορά του. Έτσι στα μισά της επόμενης σεζον τον ανταλλάσουν στους Golden State Warriors, όμως ούτε εκεί καταφέρνει να καθιερωθεί και η επιστροφή του στην Ευρώπη είναι μονόδρομος. Οι προτάσεις πάμπολλες με κυριότερη αυτή του Olympiacos, με τους φιλάθλους του να τον ονειρεύονται ήδη με τη φανέλα της ομάδας τους. Φευ. Ο Saras ανακοινώνεται από τον Panathinaikos και η υποδοχή του στο αεροδρόμιο είναι μοναδική. Ο ίδιος δηλώνει ότι ο κυριότερος λόγος της απόφασής του ήταν η επιθυμία του να συνεργαστεί με τον coach Zeljko Obradovic. Στους πράσινους παρέμεινε για τρεις σεζόν και χάρισε θεαμάτικες στιγμές και μοναδικές συνεργασίες στο Pick'n'roll και άφθονες No-look passes. Το αποκορύφωμα της καριέρας του με την ελληνική ομάδα ήταν η χρονιά 2009 όταν κατακτά το Triple Crown για 4η !!! φορά στην καριέρα του ενώ παράλληλα γίνεται ο μοναδικός αθλητής που κατακτά την Euroleague ή το Πρωτάθλημα Ευρώπης με 3 διαφορετικές ομάδες.
Το καλοκαίρι του 2010 γίνεται για δεύτερη φορά μέλος της Lietuvos Rytas άλλα ούτε αυτή τη φορά θα παραμείνει για πολλή. Στα μέσα της χρονιάς αποδέχεται την πρόταση της Fenerbache Ulker και μετακομίζει στην Τουρκία. O Sarunas Jasikevicius κατέχει μερικά αξιομνημόνευτα επιτεύγματα. Είναι ο μοναδικός με που έχει επιτύχει 4 Triple Crown, είναι ο μόνος με 3 κατακτήσεις της Euroleague με 3 διαφορετικέ ομάδες και ο μοναδικός που σε 4 παρουσίες σε Final - 4 δεν έχει γνωρίσει την ήττα.
Παρακάτω στο blog του φίλου μου από την Λιθουανία @MvpJasikevicius@ μπορείτε να δείτε highlight σχεδόν από όλους τους αγώνες της μακρόχρονης καριέρας του.
Επιτεύγματα:
- Union Olimpija (1999-00)
- Slovenian Cup: (2000)
- Barcelona (2000–03)
- EuroLeague Championship: (2003)
- Spanish Championships: (2001, 2003)
- Spanish Cups: (2001, 2003)
- Triple Crown: (2003)
- Maccabi Tel Aviv (2003–05)
- EuroLeague Championships: (2004, 2005)
- Israeli Championships: (2004, 2005)
- Israeli Cups: (2004, 2005)
- Triple Crowns: (2004, 2005)
- Panathinaikos (2007–10)
- EuroLeague Championship: (2009)
- Greek Championships: (2008, 2009, 2010)
- Greek Cups: (2008, 2009)
- Triple Crown: (2009)
- Fenerbahçe Ülker (2011-...)
- 2000 Olympic Basketball Tournament: Bronze Medal
- 2003 FIBA European Championship: Gold Medal
- 2007 FIBA European Championship: Bronze Medal
- 2003 FIBA European Championship MVP: (2003)
- Spanish League Finals MVP: (2003)
- European Player of the Year: Mr. Europa: (2003)
- All-Euroleague First Team :(2004, 2005)
- Euroleague Final Four MVP: (2005)
- 35 Greatest Euroleague Players: (2007)
- Euroleague 2001-10 All-Decade Team: (2010)
Για το τέλος αφήσαμε την σύγκριση. Οι δύο παίχτες έχουνε πολλά κοινά μεταξύ τους. Μάθανε τα βασικά του μπάσκετ στην Αμερική, μεγαλουργήσαν φορώντας κίτρινη φανέλα ( ο μεν του Άρη ο δε της Μακάμπι, περάσαν και οι δυο από τον Παναθηναϊκό και συμμετάσχαν σε 4 Final - 4. Η μεγάλη τους διαφορά είναι ότι ο Τότε ηττήθηκε σε 4 ημιτελικούς ενώ ο Τώρα δεν έχει χάσει ποτέ σε Final-4. Τώρα ποιος το άξιζε περισσότερο το αφήνω στην διακριτική σας ευχέρεια.
Θέλω να ευχαριστήσω επίσης τους: @kobaksev@ , @UPFC@ ( για τα βίντεο της Παρτιζάν ) και το blog http://mybasketvideo.blogspot.com για την αμέριστη βοήθειά τους.
O Γκάλης είναι ο λόγος που οι σημερινοί παίχτες γίνανε εκατομμυριούχοι. Γιαυτό καλό είναι οι νεώτεροι να τον δούνε και να τον απολαύσουν. Ο μεγαλύτερος σκόρερ των Ευρωπαϊκών γηπέδων.
ReplyDelete