Τι επιφυλάσσει η επόμενη μέρα για τους μεγάλους του Ελληνκού Μπάσκετ;

Όπως πολύ εύκολα διαπιστώνεται όλοι βρισκόμαστε σ' ένα πολύ κρίσιμο σημείο για την πορεία των δύο μεγάλων του Ελληνικού Μπάσκετ για τα επόμενα χρόνια. Είναι ίσως η πρώτη φορά από το 1992 και μετά που  κανείς από τους δύο, όχι μόνο δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει μια μεγάλη επένδυση, αλλά αντιθέτως υπάρχει ως μοναδική σκέψη η δραστική μείωση του μπάτζετ και όχι μόνο. 

 Ας ξεκινήσουμε από τον Πρωταθλητή Ελλάδος και Ευρώπης Παναθηναϊκό που μόλις έχει ολοκληρώσει μια από τις πιο επιτυχημένες σεζόν της ιστορίας του. Όταν μια ομάδα έχει καταφέρει κάτι τέτοιο και έχει δεσμευμένους με συμβόλαιο τους περισσότερους παίχτες της ο σχεδιασμός της επόμενης χρονιάς - υπό φυσιολογικές συνθήκες - θα έμοιαζε ως απλή υπόθεση. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει καθώς από το βράδυ της στέψης στον Ευρωπαϊκό θρόνο, η δήλωση - πρόθεση - της διοίκησης να αποχωρήσει από την ομάδα έχει επιφέρει προβληματισμό. Στην ουσία ο Panathinaikos είχε να χειριστεί τις εξής περιπτώσεις:

1.) Την ενεργοποίηση της option για ανανέωση του συμβολαίου του Nick Kalathes με καταλυτική ημερομηνία αυτή της 30/06/2011. Προς το παρών, μόλις 72 ώρες πριν την εκπνοή της προθεσμίας, δεν έχει γίνει καμία κίνηση για την επέκταση της συνεργασίας για ακόμη ένα χρόνο κάτι που θέτει σε αμφιβολία την παραμονή του παίχτη, καθώς η προοπτική του NBA έχει ανοίξει διάπλατα για τον ίδιο από τους Πρωταθλητές Dallas Mavericks. Αν αναλογιστούμε ότι στη διαδικασία αυτή δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις - καθώς οι πρωταθλητές διατηρούν μονομερώς το δικαίωμα της επέκτασης - εύκολα αντιλαμβάνεστε ότι στην ομάδα αυτή τη στιγμή δεν γίνεται καμία απολύτως κίνηση για τη συγκρότηση του ρόστερ, με αποτέλεσμα η έκβαση της υποθέσεως να κείτεται αποκλειστικά στην διάθεση ή όχι του μικρού να περιμένει να δει τη μέλλει γενέσθαι στην ομάδα.

2.) Οι συζητήσεις για ανανέωση με τους τρεις παίχτες που τελειώνουν τα συμβόλαιά τους. Δηλαδή τους Fotsis - Tsartsaris - Perperoglou. Και για τους 3 η εισήγηση του coach Obradovic είναι θετική - αν όχι επιβεβλημένη - για την παραμονή τους. Για τους Τσαρτσαρή και Περπέρογλου η επιθυμία παραμονής είναι δεδομένη και πιστεύω ότι, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα ανανεώσουν και οι δύο. Για την περίπτωση του Φώτση όμως τα δεδομένα είναι διαφορετικά καθώς έρχεται από την μακράν καλύτερή του χρονιά και υπάρχει εντονότατο ενδιαφέρον από πάμπολλες ομάδες. Ο ίδιος σαφώς θα επιθυμούσε να παραμείνει όμως στα 30 του η προοπτική ενός μυθικού συμβολαίου δεν μπορεί να τον αφήσει αδιάφορο. Από την πλευρά του παίχτη υπάρχει διάθεση να περιμένει και να δει τις εξελίξεις στα διοικητικά το θέμα όμως είναι για πόσο. Καθότι οι ομάδες που ενδιαφέρονται για την απόκτησή του αργά ή γρήγορα θα του θέσουν προθεσμίες.

3.) Για πρώτη φορά εδώ και 12 χρόνια δεν έχει γίνει συζήτηση μεταξύ της διοίκησης και του προπονητή για να καθοριστεί το πλάνο της επόμενης χρονιάς. Σαφέστατα η σχέση των δύο πλευρών είναι πλέον σχεδόν οικογενειακή, αλλά από την άλλη και ο Zoch θέλει να ξέρει τι είδους ομάδα θα έχει στα χέρια του για την επόμενη σεζόν.

Πως μπορούν να λυθούν όλα αυτά; Με επίτευξη συμφωνίας μεταβίβασης των μετοχών της ΚΑΕ από τα αδέρφια Γιαννακόπουλοι σε κάποιον ενδιαφερόμενο ή - σε περίπτωση ναυαγίου της πώλησης - με την ξεκάθαρη τοποθέτηση της διοίκησης για το πλάνο της για την επόμενη χρονιά.

Ο Panathinaikos έχει βέβαια την ευτυχή για αυτόν συγκυρία, της παρουσίας του Zeljko Obradovic όχι μόνο ως προπονητή αλλά και ως εγγυητή της ηρεμίας στις τάξεις της ομάδας. Αν δηλαδή γίνει η συνάντηση Διοίκησης - Προπονητή και οριστεί το πλαίσιο της συνέχισης της συνεργασίας τους τότε αυτομάτως πολλά - αν όχι όλα - από τα παραπάνω ανοιχτά μέτωπα θα κλείσουν. Και θα κλείσουν γιατί η παρουσία του αποτελεί θεμέλιο λίθο της επιτυχίας αλλά και της ηρεμίας του αγωνιστικού τμήματος. Είναι τόσο καθολική η αποδοχή του από παίχτες, κόσμο και διοίκηση που ανεξαρτήτως μπάτζετ και ανεξαρτήτως στόχων που θα τεθούν για τα επόμενα χρόνια δεν θα υπάρξουν αναταράξεις. Αν ανατρέξει κανείς στο καλοκαίρι του 2002 μετά το έπος της Μπολόνια θα καταλάβει τη εννοώ, καθότι τότε με την απόφαση για μείωση του μπάτζετ και με την φυγή των αστεριών της ομάδας - με πρώτο και καλύτερο τον μεγάλο Dejan Bodiroga - δεν δημιουργήθηκαν παρενέργειες και η ομάδα συνέχισε να λειτουργεί με το δόγμα Obradovic και σε διάστημα 2 ετών βρέθηκε ξανά στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης.

Η πρόβλεψή μας είναι ότι παρόλο που το μπάτζετ θα μειωθεί αισθητά - άλλωστε η μοναδική κίνηση που έγινε έως τώρα είναι η αποδέσμευση του Bogris - δεν θα υπάρξουν δραστικές αλλαγές στο ρόστερ με μόνο μεγάλο ερωτηματικό την περίπτωση του Φώτση. Την ίδια αίσθηση έχουμε και για την περίπτωση που η μεταβίβαση μετοχών καταλήξει αίσια για τον Panathinaikos και οι καινούργιοι ιδιοκτήτες έχουν την διάθεση να επενδύσουν καθώς η λογική του Προπονητή είναι ομαδικό πνεύμα, οικογενειακή ατμόσφαιρα και όχι τυμπανοκρουσίες. Απλά σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να θεωρείται δεδομένη και η παραμονή του Batman και ίσως μια ή το πολύ δύο προσθήκες. Το στοίχημα για τον Panathinaikos, κατά τη γνώμη μου, θα παιχτεί το επόμενο καλοκαίρι που τελειώνουν τα συμβόλαια σχεδόν όλων των αθλητών και τότε είναι που θα φανεί η πρόθεση για το τι θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια.

Με λίγα λόγια αυτή η δύσκολη στιγμή βρίσκει τους Πρωταθλητές σε καλή συγκυρία καθώς τα ανοιχτά μέτωπα είναι λίγα και η ραχοκοκαλιά της ομάδας παραμένει η ίδια.

Στο απέναντι στρατόπεδο τα δεδομένα είναι τελείως διαφορετικά καθώς μια ακόμα σεζόν κατέληξε σε αποτυχία και η εσωστρέφεια κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στην ομάδα. Αν πιστέψουμε δε και τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών ότι υπάρχουν χρωστούμενα προς τους παίχτες και δεν φαίνεται στον ορίζοντα διάθεση για μεγάλες επενδύσεις τότε στον Olympiacos μπαίνουμε σε μια εποχή πολύ δύσκολη. 

Κατ' αρχάς η σχέση των οπαδών με τη διοίκηση και την πλειονότητα των παιχτών είναι κάκιστη. Η ταμπέλα "loosers" έχει παγιωθεί και δύσκολα θα φύγει από τους ώμους κάποιων. Το σημαντικότερο πρόβλημα για την ομάδα όμως είναι οι "τρύπες" που υπάρχουν στο ρόστερ. Και κατά τα φαινόμενα όχι μόνο δεν καλύπτονται αλλά μάλλον διογκώνονται. Έχουμε και λέμε από την υπάρχουσα ομάδα έχουν φύγει ήδη οι Papaloukas, Nesterovic, Bourousis, Halperin και είναι υπ' ατμόν οι Pelekanos, Erceg, Nielsen, Keselj ενώ υπάρχουν σημερινά δημοσιεύματα που κάνουν λόγω και για φυγή των Spanoulis - Mavrokefalidis. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την αβεβαιότητα που υπάρχει στο θέμα Teodosic βλέπουμε ότι ο Olympiacos έχει σίγουρους για του χρόνου τους: Papanikolaou, Sloukas, Gordon, Glynniadakis, Vassilopoulos, Printezis, Katsivelis ( και από αυτούς δεν είναι όλοι κλεισμένοι ). Όπως εύκολα καταλαβαίνετε τα κενά είναι τεράστια και η συγκρότηση ενός ανταγωνιστικού ρόστερ μόνο εύκολη υπόθεση δεν δείχνει καθώς απ' ότι φαίνεται η διοίκηση του Ολυπμιακού έχει πάρει απόφαση να σταματήσει τις εξωπραγματικές σπατάλες των προηγούμενων ετών και να οδηγηθεί σε μια πιο οικονομική και ρεαλιστική λύση. Η σεζόν που μόλις τελείωσε άφησε τρομακτικά σημάδια στην ομάδα καθώς οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί κατέρρευσαν εν μια νυκτί και τα όνειρα μετατράπηκαν σε εφιάλτες. Είναι κοινό μυστικό ότι όσα επακολούθησαν των Τελικών του Πρωταθλήματος και η παρέμβαση της ΠΑΕ στην υπόθεση μόνο αδιάφορους δεν έχουν αφήσει τους Αγγελοπουλαίους που πλέον δείχνουν και με τις πράξεις τους ότι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη πλέον στο οικοδόμημα που οι ίδιοι είχαν χτίσει και που με τη δική τους ανοχή και συγκατάθεση έθεσαν βαρύτερο φορτίο από αυτό που μπορούσαν να αντέξουν οι βάσεις του. Πλέον τα πράγματα είναι οριακά καθώς ο Olympiacos όχι απλά δεν έχει κανένα απολύτως πλάνο - και δεν δείχνει διατεθειμένος - για την ενίσχυση της ομάδος αλλά μέρα με τη μέρα δείχνει να αποψιλώνεται ακόμα και το υπάρχον δυναμικό. Εάν κάτι δεν αλλάξει δραστικά και σύντομα πολύ φοβάμαι ότι οι μέρες της ανυποληψίας που είχε επέλθει στην ομάδα στις τελευταίες μέρες της διοίκησης Κόκκαλη, πολύ γρήγορα θα αναβιώσουν.

Όσο για τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες; Μια από τα ίδια. Κανένας σχεδιασμός, κανένα πλάνο, καμιά προοπτική. Στο μόνο που ελπίζουμε είναι οι ομάδες της περιφέρειας να βρουν στήριξη από τοπικούς επιχειρηματίες και να παρουσιάσουν συγκροτημένες ομάδες τόσο αγωνιστικά αλλά - κυρίως - οικονομικά. Το μόνο θετικό που βλέπουμε στον ορίζοντα από όλα αυτά είναι το γεγονός ότι πλέον θα υπάρξουν θέσεις στα ρόστερ των ομάδων για τα νεαρά ταλέντα αυτής της χώρας που τα τελευταία χρόνια - παρά τις τεράστιες επιτυχίες τους στις Εθνικές Ομάδες - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν έχουν βρει χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους.

Για το τέλος άφησα την Εθνική Ομάδα που απ' ότι φαίνεται θα χτυπηθεί ως παράπλευρη απώλεια όλων των προαναφερθέντων. Diamantidis, Papaloukas, Tsartsaris, Papadopoulos αποτελούν ήδη παρελθόν ενώ ερωτηματικά υπάρχουν για τους Bourousis, Spanoulis, Kalathes (σε περίπτωση που συνεχίσει την καριέρα του στους Dallas Mavericks). Το παρήγορο της υπόθεσης ότι μέσα απ' όλα αυτά να βρουν χώρο και χρόνο οι Papanikolaou, Sloukas, Mantzaris, Pappas από την "χρυσή" γενιά και οι Vasiliadis, Mavroidis, Vougioukas, Big Sofo, Perperoglou - από την προηγούμενη - να γίνουν ηγέτες και εγγυητές της συνέχισης αυτής της εξαίρετης ομάδος.