Σελίδες

30 June 2011

Η εποχή του ορθολογισμού για το Ελληνικό Basketball μόλις ξεκίνησε !

Δυστυχώς η ζωή κύκλους κάνει και απ' ότι φαίνεται από σήμερα κλείνει οριστικά και ο κύκλος της κυριαρχίας των Ελληνικών ομάδων στο Ευρωπαϊκό Μπάσκετ. Ο αρχηγός της Ελληνικής Εθνικής Ομάδας και εκ των πολυτιμοτέρων της πορείας του Πρωταθλητή Ευρώπης Panathinaikos, Antonis Fotsis έχει συμφωνήσει σε όλα και μέχρι την Τρίτη αναμένεται να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας 2ετούς διάρκειας με την Πρωταθλήτρια της ACB Regal Barcelona. Ο Fotsis αποχωρεί από την αγαπημένη του ομάδα γιατί πολύ απλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιος να τρέξει διοικητικά τον σύλλογο και επειδή οι προϋπολογισμοί των ομάδων ορθολογικεύονται και προσαρμόζονται στα σύγχρονα δεδομένα της ευρύτερης Ελληνικής κοινωνίας. Ο Παναθηναϊκός, πέρα από ένα πολύτιμο εργαλείο, χάνει έναν αθλητή που αγαπάει το σύλλογο, που ανδρώθηκε προσωπικά και αθλητικά σε αυτόν, που έφυγε για άλλες πολιτείες 3 φορές και 3 φορές επέστρεψε, που αγαπήθηκε από τους φιλάθλους για την ηρεμία και την αγάπη που έβγαζε για το άθλημα. Φαίνεται όμως ότι για τον Batman η 4η αποχώρηση ήταν η φαρμακερή. Στα 30 του ώριμος άντρας και πατέρας πλέον δεν γινόταν να αρνηθεί μια τέτοια πρόταση από μια ομάδα που απ' ότι φαίνεται το κάζο που υπέστη φέτος στην Euroleague, όντας αμφιτρύωνας του θεσμού, την πείσμωσε και την έκανε να θέσει τον πήχη ακόμα ψηλότερα και να επανακατακτήσει τον Ευρωπαϊκό θρόνο. Κατά πάσα πιθανότητα λοιπό ο Fotsis θα διαβεί τον Ρουβίκωνα και θα μπει στο ελιτίστικο κλαμπ παιχτών που έχουν αγωνιστεί με τη φανέλα και της Real Madrid και της Barcelona. Απ' ότι φαίνεται λοιπόν το σήμα του Batman θα κάνει καιρό να ξαναφανεί στον ουρανό του ΟΑΚΑ καθώς πλέον θα έχει περίοπτη θέση στο Palau Blaugrana. Πέραν του Φώτση όμως ο Panathinaikos μάλλον αποχωρίζεται ακόμα ένα πολύτιμο γρανάζι της μηχανής των επιτυχιών των scoring shooting guard Drew Nicholas που βρίσκεται μια ανάσα προτού συμφωνήσει σε συμβόλαιο 2ετούς διάρκειας με την Montepaschi Siena. 
Ο Drew ήρθε στην ομάδα το καλοκαίρι του 2008 με τη φήμη σεσημασμένου killer από την περιφέρεια κάτι που σταδιακά απέδειξε και στους πράσινους. Το σημαντικότερο όμως με τον Αμερικανό ήταν η διάθεση που έδειξε στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού, κάτι που δεν ήταν στο οπλοστάσιό του τα προηγούμενα χρόνια της καριέρας του, και η θέληση και ο επαγγελματισμός να προσαρμόσει το "εγώ" του στα αγωνιστικά "θέλω" της ομάδας. Στην ουσία ο Panathinaikos χάνει εν μια νυκτί τα δυο του πολυβόλα από την περιφέρεια και μετατρέπει τον σχεδιασμό της επόμενης μέρας σε ακόμα δυσκολότερο γρίφο, αναλογιζόμενοι και τα οικονομικά μεγέθη στα οποία πρόκειται να πορευτεί από εδώ και πέρα η ομάδα. Τα ονόματα των Vangelis Mantzaris - Pat Calathes ήδη ακούγονται ως αντικαταστάτες - αν και για τον δεύτερο υπάρχουν προτάσεις τόσο από ομάδες της Γαλλίας όσο και της Ιταλίας - και δείχνουν το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η ομάδα στην εποχή που ξημερώνει. Η κρισιμότερη - ίσως - συνάντηση των Αφων Γιαννακόπουλων με τον coach Zeljko Obradovic στη 12ετή συνεργασία τους είναι προγραμματισμένη για αύριο και εκεί θα μπούνε επί τάπητος τα φλέγοντα θέματα. Η παραμονή και επέκταση συνεργασίας με τους Nick Kalathes - Tsartsaris - Perperoglou είναι επιβεβλημένη και δεν αποκλείεται - του εναντίον - να προταθεί μειώση απολαβών σε αρκετούς παίχτες της ομάδας. Αυτό είναι ίσως και το σημαντικότερο κομμάτι καθώς παίχτες όπως οι Sato - Maric (κυρίως) κάθε άλλο παρά αδιάφορους αφήνουν τους υπόλοιπους ευρωπαίους μνηστήρες οι οποίοι καραδοκούν για να εκμεταλλευτούν την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός.
Στην αντίπερα όχθη αυτή του Olympiacos τα δεδομένα είναι σχεδόν πανομοιότυπα καθώς η CSKA Moscow κατέθεσε πρόταση ίση με τη ρήτρα στο συμβόλαιο - 1,3Μ € - του Milos Teodosic και πλέον οι κόκκινοι καλούνται να ισοφαρίσουν την προσφορά των Ρώσων προς τον παίχτη - ύψους 2,2Μ € τον χρόνο - για να διατηρήσουν τον παίχτη κάτι που, όπως εύκολα καταλαβαίνετε, φαντάζει αδιανόητο. Πέρα του Σέρβου και ο Loukas Mavrokefalidis έχει στα χέρια του πρόταση για 3τες συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές 1,1Μ € από την Spartak St. Petersburgh που προπονεί ο γνωστός μας Juri Zdovc. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και τον Vasillis Spanoulis που πρέπει να θεωρείται φευγάτος καθώς η πρόταση για μείωση αποδοχών που του έγινε από τους ερυθρόλευκους απορρίφθηκε ασυζητητί από τον μάνατζερ του. Ενδιαφέρον για τον παίχτη έχουν δείξει πολλές ομάδες όμως το κασέ του περιορίζει δραματικά τις επιλογές του στις εξής τρεις: 1.) Τουρκία - Ρωσία 2.) Regal Barcelona που εδώ και ένα διήμερο βολιδοσκοπεί την κατάσταση και έχει ήδη κάνει προσέγγιση στον μάνατζερ του παίχτη για να τον υπογράψει μόλις μείνει ελεύθερος από τον Olympiacos και 3.) η προοπτική του NBA και οι San Antonio Spurs που έχουν τα δικαιώματά του. Προοπτική όμως που φαντάζει ως αυτή με τις λιγότερες πιθανότητες πραγματοποίησης λόγω των οικογενειακών συνθηκών του Έλληνα διεθνή. 
Σε αυτούς τους τρεις πρέπει να προσθέσουμε και τους Papaloukas - Bourousis που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας αποτελούν ήδη παρελθόν από τον σύλλογο. Ο πρώτος γιατί δεν κατάφερε να εκπληρώσει τις προσδοκίες και εν μέρη της απολαβές του, ως φύση και θέση αρχηγός - ηγέτης μιας ομάδας που στόχευε στην κορυφή, δαπάνησε αστρονομικά ποσά και τελικώς έμεινε στον πενιχρό απολογισμό των 2 κατακτήσεων του Κυπέλλου Ελλάδος και τα 2 χαμένα Πρωταθλήματα με αβαντάζ έδρας. Ο δεύτερος γιατί εμπλέκεται σε υπόθεση χρήσης απαγορευμένων ουσιών και εμπλοκής - έστω έμμεσης - στο μεγαλύτερο σκάνδαλο που συνέβη ποτέ στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού. Και οι δύο, μαζί με μια φουρνιά ακόμα από παίχτες κουβαλάνε και την ρετσινιά των loosers από τους φιλάθλους - οπαδούς της ίδιας τους της ομάδας.
Καταλήγοντας αντιλαμβανόμαστε ότι στον μεν Panathinaikos η αυριανή - μάλλον σημερινή - συνάντηση θα καθορίσει τους οικονομικούς όρους και τη διαφοροποίηση των στόχων της ομάδας για τα επόμενα 3 τουλάχιστον χρόνια - εκτός και αν προκύψει κάποιος μεγάλος επενδυτής, πράγμα που φαντάζει αδύνατο έως και ουτοπικό τη στιγμή τούτη - καθώς και τις προτεραιότητες για το ποιοι από τους υπάρχοντες και με ισχύ συμβόλαιο θα παραμείνουν στο ρόστερ της ομάδας και ποιοι θα "θυσιαστούν" ώστε να μπορέσει η ομάδα να αντεπεξέλθει στον νέο οικονομικό προϋπολογισμό. Ενώ στον δε Olympiacos αυτό που θα πρέπει να ανησυχεί τους πάντες δεν πρέπει να είναι ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν αλλά πως θα μπορέσει η ΟΜΑΔΑ να επιβιώσει και να παρουσιάσει μια αξιοπρεπή - όχι ανταγωνιστική - εικόνα την νέα περίοδο.
Μπήκαμε και επισήμως πλέον στη νέα εποχή του επαγγελματικού αθλητισμού και ειδικότερα του Ελληνικού Μπάσκετ και καλά θα κάνουμε ΟΛΟΙ μας να συμφιλιωθούμε με την πραγματικότητα και με ρεαλισμό να δούμε προοπτικές ανάπτυξης - επιβίωσης (όπως το βλέπει ο καθένας) στην επόμενη μέρα η οποία μας έπιασε - ως συνήθως στην Ελλάδα - απροετοίμαστους.

27 June 2011

Τι επιφυλάσσει η επόμενη μέρα για τους μεγάλους του Ελληνκού Μπάσκετ;

Όπως πολύ εύκολα διαπιστώνεται όλοι βρισκόμαστε σ' ένα πολύ κρίσιμο σημείο για την πορεία των δύο μεγάλων του Ελληνικού Μπάσκετ για τα επόμενα χρόνια. Είναι ίσως η πρώτη φορά από το 1992 και μετά που  κανείς από τους δύο, όχι μόνο δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει μια μεγάλη επένδυση, αλλά αντιθέτως υπάρχει ως μοναδική σκέψη η δραστική μείωση του μπάτζετ και όχι μόνο. 
 Ας ξεκινήσουμε από τον Πρωταθλητή Ελλάδος και Ευρώπης Παναθηναϊκό που μόλις έχει ολοκληρώσει μια από τις πιο επιτυχημένες σεζόν της ιστορίας του. Όταν μια ομάδα έχει καταφέρει κάτι τέτοιο και έχει δεσμευμένους με συμβόλαιο τους περισσότερους παίχτες της ο σχεδιασμός της επόμενης χρονιάς - υπό φυσιολογικές συνθήκες - θα έμοιαζε ως απλή υπόθεση. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει καθώς από το βράδυ της στέψης στον Ευρωπαϊκό θρόνο, η δήλωση - πρόθεση - της διοίκησης να αποχωρήσει από την ομάδα έχει επιφέρει προβληματισμό. Στην ουσία ο Panathinaikos είχε να χειριστεί τις εξής περιπτώσεις:
1.) Την ενεργοποίηση της option για ανανέωση του συμβολαίου του Nick Kalathes με καταλυτική ημερομηνία αυτή της 30/06/2011. Προς το παρών, μόλις 72 ώρες πριν την εκπνοή της προθεσμίας, δεν έχει γίνει καμία κίνηση για την επέκταση της συνεργασίας για ακόμη ένα χρόνο κάτι που θέτει σε αμφιβολία την παραμονή του παίχτη, καθώς η προοπτική του NBA έχει ανοίξει διάπλατα για τον ίδιο από τους Πρωταθλητές Dallas Mavericks. Αν αναλογιστούμε ότι στη διαδικασία αυτή δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις - καθώς οι πρωταθλητές διατηρούν μονομερώς το δικαίωμα της επέκτασης - εύκολα αντιλαμβάνεστε ότι στην ομάδα αυτή τη στιγμή δεν γίνεται καμία απολύτως κίνηση για τη συγκρότηση του ρόστερ, με αποτέλεσμα η έκβαση της υποθέσεως να κείτεται αποκλειστικά στην διάθεση ή όχι του μικρού να περιμένει να δει τη μέλλει γενέσθαι στην ομάδα.
2.) Οι συζητήσεις για ανανέωση με τους τρεις παίχτες που τελειώνουν τα συμβόλαιά τους. Δηλαδή τους Fotsis - Tsartsaris - Perperoglou. Και για τους 3 η εισήγηση του coach Obradovic είναι θετική - αν όχι επιβεβλημένη - για την παραμονή τους. Για τους Τσαρτσαρή και Περπέρογλου η επιθυμία παραμονής είναι δεδομένη και πιστεύω ότι, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα ανανεώσουν και οι δύο. Για την περίπτωση του Φώτση όμως τα δεδομένα είναι διαφορετικά καθώς έρχεται από την μακράν καλύτερή του χρονιά και υπάρχει εντονότατο ενδιαφέρον από πάμπολλες ομάδες. Ο ίδιος σαφώς θα επιθυμούσε να παραμείνει όμως στα 30 του η προοπτική ενός μυθικού συμβολαίου δεν μπορεί να τον αφήσει αδιάφορο. Από την πλευρά του παίχτη υπάρχει διάθεση να περιμένει και να δει τις εξελίξεις στα διοικητικά το θέμα όμως είναι για πόσο. Καθότι οι ομάδες που ενδιαφέρονται για την απόκτησή του αργά ή γρήγορα θα του θέσουν προθεσμίες.
3.) Για πρώτη φορά εδώ και 12 χρόνια δεν έχει γίνει συζήτηση μεταξύ της διοίκησης και του προπονητή για να καθοριστεί το πλάνο της επόμενης χρονιάς. Σαφέστατα η σχέση των δύο πλευρών είναι πλέον σχεδόν οικογενειακή, αλλά από την άλλη και ο Zoch θέλει να ξέρει τι είδους ομάδα θα έχει στα χέρια του για την επόμενη σεζόν.
Πως μπορούν να λυθούν όλα αυτά; Με επίτευξη συμφωνίας μεταβίβασης των μετοχών της ΚΑΕ από τα αδέρφια Γιαννακόπουλοι σε κάποιον ενδιαφερόμενο ή - σε περίπτωση ναυαγίου της πώλησης - με την ξεκάθαρη τοποθέτηση της διοίκησης για το πλάνο της για την επόμενη χρονιά.
Ο Panathinaikos έχει βέβαια την ευτυχή για αυτόν συγκυρία, της παρουσίας του Zeljko Obradovic όχι μόνο ως προπονητή αλλά και ως εγγυητή της ηρεμίας στις τάξεις της ομάδας. Αν δηλαδή γίνει η συνάντηση Διοίκησης - Προπονητή και οριστεί το πλαίσιο της συνέχισης της συνεργασίας τους τότε αυτομάτως πολλά - αν όχι όλα - από τα παραπάνω ανοιχτά μέτωπα θα κλείσουν. Και θα κλείσουν γιατί η παρουσία του αποτελεί θεμέλιο λίθο της επιτυχίας αλλά και της ηρεμίας του αγωνιστικού τμήματος. Είναι τόσο καθολική η αποδοχή του από παίχτες, κόσμο και διοίκηση που ανεξαρτήτως μπάτζετ και ανεξαρτήτως στόχων που θα τεθούν για τα επόμενα χρόνια δεν θα υπάρξουν αναταράξεις. Αν ανατρέξει κανείς στο καλοκαίρι του 2002 μετά το έπος της Μπολόνια θα καταλάβει τη εννοώ, καθότι τότε με την απόφαση για μείωση του μπάτζετ και με την φυγή των αστεριών της ομάδας - με πρώτο και καλύτερο τον μεγάλο Dejan Bodiroga - δεν δημιουργήθηκαν παρενέργειες και η ομάδα συνέχισε να λειτουργεί με το δόγμα Obradovic και σε διάστημα 2 ετών βρέθηκε ξανά στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης.
Η πρόβλεψή μας είναι ότι παρόλο που το μπάτζετ θα μειωθεί αισθητά - άλλωστε η μοναδική κίνηση που έγινε έως τώρα είναι η αποδέσμευση του Bogris - δεν θα υπάρξουν δραστικές αλλαγές στο ρόστερ με μόνο μεγάλο ερωτηματικό την περίπτωση του Φώτση. Την ίδια αίσθηση έχουμε και για την περίπτωση που η μεταβίβαση μετοχών καταλήξει αίσια για τον Panathinaikos και οι καινούργιοι ιδιοκτήτες έχουν την διάθεση να επενδύσουν καθώς η λογική του Προπονητή είναι ομαδικό πνεύμα, οικογενειακή ατμόσφαιρα και όχι τυμπανοκρουσίες. Απλά σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να θεωρείται δεδομένη και η παραμονή του Batman και ίσως μια ή το πολύ δύο προσθήκες. Το στοίχημα για τον Panathinaikos, κατά τη γνώμη μου, θα παιχτεί το επόμενο καλοκαίρι που τελειώνουν τα συμβόλαια σχεδόν όλων των αθλητών και τότε είναι που θα φανεί η πρόθεση για το τι θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια.
Με λίγα λόγια αυτή η δύσκολη στιγμή βρίσκει τους Πρωταθλητές σε καλή συγκυρία καθώς τα ανοιχτά μέτωπα είναι λίγα και η ραχοκοκαλιά της ομάδας παραμένει η ίδια.
Στο απέναντι στρατόπεδο τα δεδομένα είναι τελείως διαφορετικά καθώς μια ακόμα σεζόν κατέληξε σε αποτυχία και η εσωστρέφεια κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στην ομάδα. Αν πιστέψουμε δε και τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών ότι υπάρχουν χρωστούμενα προς τους παίχτες και δεν φαίνεται στον ορίζοντα διάθεση για μεγάλες επενδύσεις τότε στον Olympiacos μπαίνουμε σε μια εποχή πολύ δύσκολη. 
Κατ' αρχάς η σχέση των οπαδών με τη διοίκηση και την πλειονότητα των παιχτών είναι κάκιστη. Η ταμπέλα "loosers" έχει παγιωθεί και δύσκολα θα φύγει από τους ώμους κάποιων. Το σημαντικότερο πρόβλημα για την ομάδα όμως είναι οι "τρύπες" που υπάρχουν στο ρόστερ. Και κατά τα φαινόμενα όχι μόνο δεν καλύπτονται αλλά μάλλον διογκώνονται. Έχουμε και λέμε από την υπάρχουσα ομάδα έχουν φύγει ήδη οι Papaloukas, Nesterovic, Bourousis, Halperin και είναι υπ' ατμόν οι Pelekanos, Erceg, Nielsen, Keselj ενώ υπάρχουν σημερινά δημοσιεύματα που κάνουν λόγω και για φυγή των Spanoulis - Mavrokefalidis. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την αβεβαιότητα που υπάρχει στο θέμα Teodosic βλέπουμε ότι ο Olympiacos έχει σίγουρους για του χρόνου τους: Papanikolaou, Sloukas, Gordon, Glynniadakis, Vassilopoulos, Printezis, Katsivelis ( και από αυτούς δεν είναι όλοι κλεισμένοι ). Όπως εύκολα καταλαβαίνετε τα κενά είναι τεράστια και η συγκρότηση ενός ανταγωνιστικού ρόστερ μόνο εύκολη υπόθεση δεν δείχνει καθώς απ' ότι φαίνεται η διοίκηση του Ολυπμιακού έχει πάρει απόφαση να σταματήσει τις εξωπραγματικές σπατάλες των προηγούμενων ετών και να οδηγηθεί σε μια πιο οικονομική και ρεαλιστική λύση. Η σεζόν που μόλις τελείωσε άφησε τρομακτικά σημάδια στην ομάδα καθώς οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί κατέρρευσαν εν μια νυκτί και τα όνειρα μετατράπηκαν σε εφιάλτες. Είναι κοινό μυστικό ότι όσα επακολούθησαν των Τελικών του Πρωταθλήματος και η παρέμβαση της ΠΑΕ στην υπόθεση μόνο αδιάφορους δεν έχουν αφήσει τους Αγγελοπουλαίους που πλέον δείχνουν και με τις πράξεις τους ότι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη πλέον στο οικοδόμημα που οι ίδιοι είχαν χτίσει και που με τη δική τους ανοχή και συγκατάθεση έθεσαν βαρύτερο φορτίο από αυτό που μπορούσαν να αντέξουν οι βάσεις του. Πλέον τα πράγματα είναι οριακά καθώς ο Olympiacos όχι απλά δεν έχει κανένα απολύτως πλάνο - και δεν δείχνει διατεθειμένος - για την ενίσχυση της ομάδος αλλά μέρα με τη μέρα δείχνει να αποψιλώνεται ακόμα και το υπάρχον δυναμικό. Εάν κάτι δεν αλλάξει δραστικά και σύντομα πολύ φοβάμαι ότι οι μέρες της ανυποληψίας που είχε επέλθει στην ομάδα στις τελευταίες μέρες της διοίκησης Κόκκαλη, πολύ γρήγορα θα αναβιώσουν.
Όσο για τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες; Μια από τα ίδια. Κανένας σχεδιασμός, κανένα πλάνο, καμιά προοπτική. Στο μόνο που ελπίζουμε είναι οι ομάδες της περιφέρειας να βρουν στήριξη από τοπικούς επιχειρηματίες και να παρουσιάσουν συγκροτημένες ομάδες τόσο αγωνιστικά αλλά - κυρίως - οικονομικά. Το μόνο θετικό που βλέπουμε στον ορίζοντα από όλα αυτά είναι το γεγονός ότι πλέον θα υπάρξουν θέσεις στα ρόστερ των ομάδων για τα νεαρά ταλέντα αυτής της χώρας που τα τελευταία χρόνια - παρά τις τεράστιες επιτυχίες τους στις Εθνικές Ομάδες - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν έχουν βρει χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους.
Για το τέλος άφησα την Εθνική Ομάδα που απ' ότι φαίνεται θα χτυπηθεί ως παράπλευρη απώλεια όλων των προαναφερθέντων. Diamantidis, Papaloukas, Tsartsaris, Papadopoulos αποτελούν ήδη παρελθόν ενώ ερωτηματικά υπάρχουν για τους Bourousis, Spanoulis, Kalathes (σε περίπτωση που συνεχίσει την καριέρα του στους Dallas Mavericks). Το παρήγορο της υπόθεσης ότι μέσα απ' όλα αυτά να βρουν χώρο και χρόνο οι Papanikolaou, Sloukas, Mantzaris, Pappas από την "χρυσή" γενιά και οι Vasiliadis, Mavroidis, Vougioukas, Big Sofo, Perperoglou - από την προηγούμενη - να γίνουν ηγέτες και εγγυητές της συνέχισης αυτής της εξαίρετης ομάδος.

25 June 2011

The Classics: Dr. J and Moses Malone to Promise Land .. 76ers 1983 NBA Champions


Η σεζόν 1982-1983 υπήρξε η χρονιά της δικαίωσης δύο εκ των κορυφαίων αθλητών που παίξανε ποτέ το παιχνίδι και μιας εκ των καλυτέρων ομάδων στην ιστορία τους Philadelphia 76ers. Της ομάδας που επί μια 7ετία είχε ως σλόγκαν της " We owe you one " (Σας χρωστάμε έναν τίτλο) προς τους φιλάθλους της έπειτα από τους χαμένους Τελικούς απέναντι στο Portland του Bill Walton. Από τότε η ομάδα ήταν πάντα διεκδικήτρια αλλά πότε ο Larry Bird (1981) και πότε ο Magic Johnson (1980, 1982) δεν τους επέτρεπαν να φτάσουν στο στόχο τους. Η σεζόν όμως 1982 - 1983 θα είναι λυτρωτική για την ομάδα καθώς η μετακίνηση του Moses Malone ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν για να μετατραπούν από διεκδικητές σε Πρωταθλητές και σε μια εκ των κορυφαίων ομάδων που υπήρξαν στην Ιστορία του Αθλήματος.

Κατά τη διάρκεια της μπασκετικής του ζωής ο Julius Winfield Erving II, είχε αποκτήσει διάφορα nicknames σε όλες τις περιόδους της καριέρας του. Σαν μικρό παιδί που μεγάλωνε στο Long Island στην περιφέρεια Roosvelt ήταν γνωστός ως " Jewel ". Αργότερα, καθώς επέβαλλε την κυριαρχία του στα ανοιχτά γήπεδα του Roosvelt το όνομα άλλαξε σε " Little Hawk " εξαιτίας των τεράστιων άκρων του που του επέτρεπαν να χειρίζεται την μπάλα με τρόπο πανομοιότυπο με αυτόν του αυθεντικού "Hawk" του Cornie Hawkins. Τελικά έμεινε γνωστός, όπως όλοι ξέρουμε, με το όνομα " Dr. J. ". Ως " The Doctor " επέβαλλε το δικό του προσωπικό στυλ και η λειτουργία του στο παρκέ ήταν μοναδική και πρωτόγνωρη για τα έως τότε καθιερωμένα. Η θέληση και οι ικανότητές του τον μετέτρεψαν σε έναν εκ των πλέον καλοπληρωμένων αθλητών του NBA. Ο Dr. J είχε φέρει φήμη και σεβασμό  στον οργανισμό και οι ικανότητές του τον είχαν εγκαθιδρύσει ως τον απόλυτο σταρ του πρωταθλήματος και την ομάδα του διεκδικήτρια του τίτλου, χωρίς να μπορεί όμως να κερδίσει το πολυπόθητο δαχτυλίδι. Στις αρχές της σεζόν 1981 -1982 η ομάδα άλλαξε ιδιοκτησία καθώς πέρασε στα χέρια του Harold Katz, ο οποίος από την πρώτη κιόλας στιγμή έθεσε ως μοναδικό στόχο το Πρωτάθλημα. Στο τέλος της χρονιάς και μετά από ακόμα έναν χαμένο τελικό ενημέρωσε τους πάντες ότι είναι διατεθειμένος να κάνει ριζικές αλλαγές για να καταφέρει η ομάδα να κατακτήσει επιτέλους τον τίτλο. Και όπως το είπε έτσι το έκανε. Ο Katz έστειλε τον, βασικό έως τότε, Center της ομάδας Darryl Dawkins στους New Jersey Nets και έφερε στους 76ers, έναντι αδράς αμοιβής και τον Caldwell Jones, τον  "Scoring - Rebounding Machine " Moses Malone από τους Houston Rockets καθιστώντας τον τον πλέον ακριβοπληρωμένο αθλητή του NBA με ετήσιες αποδοχές άνω των 2.000.000 $.

Οι 76ers είχαν πλέον προσθέσει έναν κυρίαρχο All-Star Center στην ήδη γεμάτη από ταλέντο ομάδα τους για να πλαισιώσει τους Erving, Toney, Cheeks και Bobby Jones.Ο τελευταίος μάλιστα θα γινόταν, εκείνη την χρονιά, ο πρώτος αθλητής που θα κέρδιζε το νεοσύστατο βραβείο του Sixth Man Award για τη σεζόν 1983. Άπαντες στην ομάδα πιστεύανε ότι αυτή είναι η χρονιά τους και το ξεκίνημα της κανονικής περιόδου πρόσθεσε σε αυτή την αίσθηση. " Όλοι μας είχαμε την αίσθηση ότι αυτή είναι η ευκαιρία μας, ότι αυτή είναι η χρονιά μας ", ανακαλεί ο Bobby Jones. "Το κίνητρο ήταν μεγαλύτερο από ποτέ και ευτυχώς δεν είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς. Ξεκινήσαμε καλά την χρονιά και ενώ η αυτοπεποίθησή μας μεγάλωνε δεν γίναμε ποτέ υπερόπτες και διατηρήσαμε πολύ καλό work ethic. Σε αυτό το κομμάτι η συμβολή του Moses είναι απερίγραπτη. Ο Julius πάντοτε δούλευε σκληρά αλλά ξάφνου εμφανίζεται ένας πελώριος τύπος ο οποίος δεν σταματά να δουλεύει και να προσπαθεί να τραβήξει και τους άλλους για να γίνουν καλύτεροι. Ο Moses πραγματικά αποτέλεσε παράδειγμα για όλους μας. Δεν το πιστεύαμε πόσο σκληρή δουλειά έβαζε κάθε μέρα στο παρκέ."
Ο Moses Malone υπήρξε πάντοτε υποτιμημένος. Μεγαλωμένος ως μοναχοπαίδι στις σκληρές γειτονιές του Petesburg βρήκε πρόσφορο έδαφος απόδρασης στα ανοιχτά γήπεδα της περιοχής. Παρόλα αυτά η προσπάθεια και η αφοσίωσή του σε αυτό που έκανε ξεπερνούσε τα καθιερωμένα στάνταρ ενός ανερχόμενου και σκληρά προπονούμενου αθλητή κατά πολύ. Ο Moses έμενε μέχρι πολύ αργά την νύχτα και αφού άπαντες είχαν φύγει, για να σουτάρει μόνος του και να βελτιώσει στοιχεία του παιχνιδιού του πολλές φορές ως τα ξημερώματα.
Ο Dick Vitale, ένας προπονητής του κολλεγειακού τότε, θυμάται τον Moses ως high-school star σ' ένα summer camp.Ενώ η προπόνηση είχε ολοκληρωθεί για το διάλειμμα για μεσημεριανό αυτός παρέμεινε μόνος του στο παρκέ και εξασκούταν στο επιθετικό ριμπάουντ. Φορά με τη φορά πέταγε την μπάλα στο ταμπλό και πήδαγε να τη μαζέψει, συνεχόμενα χωρίς διακοπές. Εκστασιασμένος με αυτό που έβλεπε ο Vitale πλησίασε και ρώτησε τον Moses για ποιο λόγο το κάνει. "Coach" του απάντησε "για να μπορέσεις να σκοράρεις πρέπει να έχεις καταφέρει νωρίτερα να κερδίσεις την μπάλα. Όταν παίρνεις ένα επιθετικό ριμπάουντ είσαι στο καλύτερο σημείο για να σκοράρεις άμεσα." του αποκρίθηκε ο Malone ο οποίος δεν διάθετε το μεγάλο κάθετο άλμα, είχε όμως την τεχνική και την αίσθηση του χώρου να παίρνει κατάλληλη θέση κοντά στην baseline, να βάζει πλάτη τους αντιπάλους του και να έχει κυρίαρχη θέση για το ριμπάουντ. Άπειρες φορές κέρδιζε το επιθετικό ριμπάουντ και το φάουλ στο putback. Πέρα αυτών ήταν και εκ των πρώτων ψηλών με εξαιρετικά ποσοστά από την γραμμή των βολών.
Μερικοί αναλυτές είχαν τις επιφυλάξεις τους για το πως θα μπορέσουν να συνυπάρξουν στην ίδια ομάδα ο Moses με τον Dr. J. καθώς ήταν εντελώς διαφορετικοί από πολλές απόψεις. Ο Malone ήταν κάθε τι άλλο πέρα από επικοινωνιακός, ενώ ο Erving ήταν ο πιο εξωστρεφής και προβεβλημένος αθλητής του Πρωταθλήματος που μπορούσε να απογειωθεί από την γραμμή των βολών και να ταξιδέψει προς την στεφάνη για το κάρφωμα, ο ύψους σχεδόν 2.10 και βάρους 135 κιλών Moses απλά παρέμενε ως οπλισμένη θωρηκτό από κάτω. Είχαν όμως ένα κοινό στοιχείο που τους έδενε εκείνη τη χρονιά. Την απίστευτη θέληση να κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να κερδίσουν επιτέλους το πολυπόθητο δαχτυλίδι του Πρωταθλητή.
" Η ένταση και η θέληση που έβγαζε στο παιχνίδι του ήταν εκπληκτική" επισημαίνει ο Jones για τον Erving, καθώς θεωρεί ότι η ηγετική καθοδήγησή του ήταν καθοριστική ενώ η συνέπεια και το ατσάλινο πάθος και στις δυο πλευρές του παρκέ του Malone ήταν πιο στιβαρό και από ατσάλι. "Ήταν ο σιωπηλός ηγέτης" λέει ο Jones, "Είχε πάντα αυτοπεποίθηση και την ικανότητα να τη μεταφέρει και στους υπολοίπους, καθώς όλοι βλέπαμε την κυριαρχία του και σε άμυνα και σε επίθεση και ξέραμε ότι μπορούμε να στηριχτούμε πάνω του. Ακόμα και στις κακές μας βραδιές που τα σουτ δεν έμπαιναν ξέραμε ότι μπορούμε να στηριχτούμε σε αυτόν γιατί κάθε βράδυ θα πάρει τα ριμπάουντ, κάθε βράδυ θα βάλει τη μπάλλα στο καλάθι, κάθε βράδυ θα κερδίσει τα φάουλ και θα πάει στη γραμμή. Αυτό ήταν καθησυχαστικό."
Οι Sixers ήταν επιβλητικοί στην κανονική περίοδο και τελειώσαν τη χρονιά με ρεκόρ 65-17. Όταν αρθρογράφοι ρώτησαν τον Malone τι πιστεύει ότι μπορεί να επιτύχει η ομάδα του στα Playoff, αυτός απάντησε με το μνημειώδες, πλέον "Fo, Fo and Fo", προβλέποντας δηλαδή ότι θα "σκουπίσουν" τα ματς και θα κατακτήσουν τον τίτλο με 12 νίκες σε 12 ματς. Παρ' ότι ήταν ένα τραβηγμένο σχόλιο δεν ενόχλησε την υπόλοιπη ομάδα καθώς καταλαβαίνανε ότι αυτή η αυτοπεποίθηση του Moses ήταν η μεγαλύτερη δύναμη της ομάδας, καθώς την αυτοπεποίθησή του αυτή την στήριζε, καλύτερα από τον οποιοδήποτε, με τις πράξεις του.
Με την ομάδα να στοχεύει το πρωτάθλημα σκούπισαν στον 1ο γύρο τους Knicks και στους τελικούς της Ανατολής απέκλεισαν με συνοπτικές διαδικασίες τους Milwaukee Bucks, που είχαν προλάβει να σκουπίσουν τους Celtics, καθώς επικράτησαν στα 3 πρώτα ματς της σειράς, έπειτα παραπάτησαν στο 4οχάνωντας με 100-94 και άμεσα διόρθωσαν τα λάθη τους κερδίζοντας με 115-103 στον 5ο αγώνα για να περάσουν στους Τελικούς του NBA για 3η χρονιά τα τελευταία 4 χρόνια.

Εκεί θα αντιμετώπιζαν για ακόμη μια φορά τους υπερασπιζόμενους τον τίτλο τους Lakers που είχαν πλέον στη σύνθεσή τους και το Νο.1 του Draft τον εκρηκτικό Forward από το North Carolina, τον James Worthy. Οι Lakers τελειώσαν τη χρονιά με ρεκόρ 58-24 έχοντας ακόμα για οδηγούς τους Magic Johnson, Abdul Jabaar και τον τρομερό rookie που κώλυσε γάντι στο Showtime του L.A. James Worthy.
;Όμως μια εβδομάδα πριν τα Playoff ο Worthy σε μια διεκδίκηση ενός ριμπάουντ προσγειώνεται άσχημα στο αριστερό του πόδι και η διάγνωση δείχνει κάταγμα λίγο κάτω από το γόνατο κάτι που θέτει τέλος στη χρονιά για τον ίδιο. Ακόμα και χωρίς τον Worthy οι Los Angeles Lakers υπερκερνούν τους Portland Trail Blazers και τους San Antonio Spurs στα Playoff της δύσης και ετοιμάζονται να υπερασπίσουν τον τίτλο τους. Όμως η κακοδαιμονία τους συνεχίστηκε και οι τραυματισμοί των Nixon, McAdoo αφήνοντας έτσι τους Jabaar και Magic χωρίς μεγάλες βοήθειες να πρέπει να υπερβάλλουν εαυτόν για να κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Ο Kareem όμως για ακόμα μια φορά - μετά τους Τελικούς της Δύσης το 1981 - θα χάσει κατα κράτος τη μάχη από τον Moses Malone κάτω από τα καλάθια καθώς στη σειρά τα ριμπάουντ ήταν 72-30 ( υπερδιπλάσια ) για τον άσο τον 76ers. Κι όμως παρά όλα αυτά οι Lakers ήταν αξιόμαχοι στις αρχές των παιχνιδιών και κλείσανε όλα τα ημίχρονα προηγούμενοι στο σκορ.Όμως η θέληση για νίκη ήταν τόσο μεγάλη στο αντίπαλο στρατόπεδο που και τις 4 φορές επανήλθαν πιο δυνατοί και στο τέλος επικρατούσαν. Στον 1ο αγώνα τον τελικών οι Sixers επικράτησαν με 113-107 στην αναμέτρηση που τραυματίστηκε ο Norm Nixon και έχασε το υπόλοιπο της σειράς. Το 2ο παιχνίδι βρήκε ξανά νικητές τους 76ers, μέσα στο Spectrum  με 103-93 και πλέον η σειρά μεταφερόταν στο Forum. Όμως ούτε η φίλαθλοι, ούτε τίποτε άλλο μπορούσε να κάμψει τη θέληση των Moses και Dr. J. που οδήγησαν τους υπολοίπους σε μια εμφατική νίκη με 111-94. Στον 4ο Τελικό και με το σκορ στο 3-0 υπέρ της Φιλαδέλδια οι Lakers πάλεψαν λυσσαλέα για να αποφύγουν το σκούπισμα και να διατηρήσουν την υπερηφάνεια τους. Μάλιστα προηγήθηκαν στο σκορ προς το τέλος με 106-104 και οι Sixers καλέσανε Time-Out. Έχοντας βιώσει μια επώδυνη κατάσταση με την επιστροφή των Celtics  εναντίον της ομάδας του το 1981, ο Bill Cunnigham ζητάει από τους παίχτες του να τελειώσουν τη σειρά εδώ και να μην επιτρέψουν στους αντιπάλους τους να ελπίζουν στο θαύμα. Εκείνη τη στιγμή τον διακόπτει ο Dr. J. και λέει " Αναλαμβάνω εγώ τώρα! ". Αμέσως στην επόμενη φάση κλέβει την μπάλα και κάρφωσε στον αιφνιδιασμό για να φέρει το σκορ στα ίσα. Έπειτα τέλειωσε μια φάση 3πόντων - καλάθι και φάουλ - και ελάχιστες στιγμές αργότερα τέλειωσε μια ακόμη φάση με ένα one-handed shot στο πρόσωπο του Magic Johnson από την περιφέρεια. Αυτοί οι 7 διαδοχικοί πόντοι του Doctor αλλάξαν το Momentum του παιχνιδιού και οδήγησαν τους Sixers στον τίτλο με τελικό σκορ 108-115. Ο Erving είχε επιτέλους καταφέρει να κατακτήσει τον πολυπόθητο τίτλο του NBA για να πλαισιώσει τους 2 που είχε κατακτήσει στο ABA με τους Nets. Και αν η αναμονή του δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο του Jery West ή του Ellgin Baylor δεν παύει να είναι μεγάλη και δυσβάσταχτη για έναν τόσο μεγάλο αθλητή. Ο Julius Erving επέδειξε ως Πρωταθλητής το ίδιο ήθος και χάρη που είχε δείξει και ως ηττημένος λέγοντας "Πάντα πίστευα ότι πέρα από νίκες, ήττες ή ισοπαλίες το σημαντικότερο πράγμα στον αθλητισμό είναι η δουλειά και η προσπάθεια που βάζεις στο παρκέ κάθε μέρα. Όσο δύσκολο ήταν κάποιες φορές να πείσω ακόμα και εμένα τον ίδιο για αυτό, ήταν το μόνο πράγμα που έφερνα στο παιχνίδι κάθε σεζόν, σε κάθε αγώνα και κάθε φάση του παιχνιδιού. Ήξερα ότι είχα κάνει το καλύτερο δυνατόν." Αυτός ήξερε, ίσως περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον, ότι για να κατακ΄τησεις το δαχτυλίδι εν αρκεί η προσπάθεια και η αφοσίωση του ενός αλλά απαιτείται η προσπάθεια όλης της ομάδας. O coach των Sixers, σε πελάγη ευτυχίας, αμέσως μετά το τέλος των Τελικών δήλωσε ευθαρσώς ότι η διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι αναμφισβήτητα η παρουσία του Moses Malone καθώς αυτός έδωσε την σταθερότητα και την σιγουριά κάτω από τις δυό ρακέτες που έδινε στο L.A. ο Kareem.Η διαφορά του Moses, που ανακηρύχτηκε MVP και της Regular Season και των Τελικών, είναι όμως ότι αυτό ήταν το ελάχιστο που έδωσε σε αυτήν την ομάδα. Η προσφορά του είναι ανεκτίμητη. Είναι αυτός που έδωσε και το έξτρα κίνητρο στον Julius να δουλέψει ακόμα πιο σκληρά για να κατακτήσουμε τον τίτλο.
1983 NBA Finals Game 1
L.A.   
MN FG-FGA FT-FTA 0R DR RB AS PF ST TO BL PTS
Rambis
19  0-4    5-6    2  4  6  0  2  0  2  2   5
Wilkes
34  8-15   0-0    1  4  5  1  4  1  3  0  16
A-Jabbar
39  8-15   4-6    1  3  4  3  4  0  1  3  20
Nixon
41 12-23   2-3    0  4  4  3  3  2  3  0  26
E. Johnson
43  8-15   3-3    5  4  9 11  4  1  3  0  19
Cooper
28  4-11   3-4    2  3  5  1  5  2  2  1  11
Landsberger
19  1-6    2-2    4  6 10  0  4  0  0  2   4
D. Jones
9  0-3    0-2    0  2  2  0  1  0  1  0   0
C. Johnson
7  3-4    0-0    1  1  2  1  2  1  0  0   6
Mix
1  0-0    0-0    0  0  0  0  0  0  0  0   0
Team

TOTALS
   44-96  19-26  16 31 56 20 29  7 15  8 107
3-PT: Wilkes 0-1, Cooper 0-1


PHILA.   
MN FG-FGA FT-FTA 0R DR RB AS PF ST TO BL PTS
Erving
39  8-18   4-6    4  6 10  9  2  1  1  5  20
Iavaroni
26  3-4    0-0    1  6  7  0  2  1  0  1   6
Malone
41  9-20   9-12   7 11 18  0  3  2  3  3  27
Cheeks
25  5-11   0-0    2  1  3  5  4  2  5  0  10
Toney
39  9-18   7-7    0  1  1  4  3  0  1  0  25
B. Jones
28  2-7    0-2    1  3  4  5  2  1  3  4   4
Richardson
31  7-12   1-2    2  2  4  3  4  4  1  0  15
C. Johnson
9  2-5    0-0    3  2  5  0  2  0  0  0   4
Edwards
1  0-1    2-2    1  0  1  0  0  0  0  0   2
R. Johnson
1  0-0    0-0    0  0  0  0  0  0  0  0   0
Team

TOTALS
   45-96  23-31  21 32 62 26 22 11 14 13 113
3-PT: None



Los Angeles  20 37 26 24  107
Philadelphia 30 24 31 28  113
A- 18,482


1983 NBA Finals Game 2
L.A.   
MN FG-FGA FT-FTA 0R DR RB AS PF ST TO BL PTS
Rambis
21  4-7    1-1    1  4  5  0  3  1  3  1   9
Wilkes
41  8-21   1-2    6  1  7  2  2  3  1  2  17
A-Jabbar
34 11-17   1-2    0  4  4  3  5  1  3  3  23
Nixon
38  4-13   0-0    0  2  2  6  4  0  4  1   8
E. Johnson
44  6-14   0-0    3  5  8 13  3  3  4  0  12
Cooper
28  6-7    0-0    0  4  4  1  4  0  1  0  12
McAdoo
19  4-10   0-0    1  6  7  1  5  2  3  2  10
Landsberger 12  1-2    0-0    3  0  3  0  3  0  1  0   2
C. Johnson
2  0-0    0-0    0  0  0  0  0  0  0  1   0
McGee
1  0-0    0-0    0  0  0  0  0  0  0  0   0
Team

TOTALS
   44-91   3-5   11 26 46 26 29 10 20 10  93
3-PT: McAdoo 2-3, Nixon 0-2, Landsberger 0-1, E. Johnson 0-1


PHILA.   
MN FG-FGA FT-FTA 0R DR RB AS PF ST TO BL PTS
Erving
39  6-17   2-2    1  6  7  2  3  1  1  3  14
Iavaroni
29  3-6    3-4    2  4  6  2  2  0  0  0   9
Malone
31  8-10   8-13   4  8 12  1  5  0  6  0  24
Cheeks
37  8-14   3-5    0  2  2  8  0  3  1  0  19
Toney
37  7-18   5-6    4  0  4  5  2  2  7  0  19
Richardson
21  1-4    0-0    1  4  5  1  1  0  1  0   2
B. Jones
28  6-11   2-2    4  1  5  2  0  2  1  3  14
Cureton
17  1-3    0-0    0  3  3  1  3  2  1  0   2
Edwards
1  0-0    0-0    0  0  0  0  0  0  0  0   0
Team

TOTALS
   40-83  23-32  16 28 55 22 16 10 18  6 103
3-PT: None



Los Angeles  29 26 20 18   93
Philadelphia 26 25 28 24  103
A- 18,482


1983 NBA Finals Game 3
PHILA. 
MN FG-FGA FT-FTA 0R DR RB AS PF ST TO BL PTS
Erving
39  8-16   5-7    3  9 12  3  3  2  3  1  21
Iavaroni
26  2-2    0-2    2  4  6  4  5  0  2  0   4
Malone
40 10-19   8-13   8 11 19  6  4  3  1  0  28
Cheeks
43  6-12   0-2    1  2  3  5  3  4  2  0  12
Toney
32  8-19   5-8    1  1  2  5  4  2  5  0  21
B. Jones
26  7-12   3-3    3  4  7  2  3  1  4  0  17
Richardson
20  1-7    0-0    2  0  2  1  1  1  2  1   2
C. Johnson
10  1-5    0-0    2  0  2  1  0  1  0  0   2
Cureton
2  0-0    0-0    0  0  0  0  0  0  0  0   0
Edwards
1  0-0    0-0    0  0  0  0  0  0  0  0   0
McNamara
1  2-2    0-0    0  0  0  0  0  0  0  0   4
Team

TOTALS
   45-94  21-35  22 31 65 27 23 14 19  2 111
3-PT: B. Jones 0-1


L.A.     
MN FG-FGA FT-FTA 0R DR RB AS PF ST TO BL PTS
Rambis
19  5-5    0-0    0  2  2  1  4  1  2  2  10
Wilkes
43 10-20   0-0    3  3  6  3  4  3  3  3  20
A-Jabbar
42  8-20   7-8    4 11 15  3  4  1  4  2  23
Nixon
31  1-6    5-8    2  0  2  5  3  2  3  0   7
E. Johnson
44  3-12  12-13   3  4  7 13  4  2  8  1  18
Cooper
30  2-6    0-0    1  1  2  1  6  0  0  0   4
McAdoo
23  5-12   2-2    2  5  7  0  3  3  4  0  12
Landsberger
4  0-0    0-0    0  0  0  0  3  0  0  0   0
McGee
1  0-0    0-0    0  0  0  0  0  0  1  0   0
Team

TOTALS
   34-81  26-31  15 26 50 25 31 12 25  8  94
3-PT: E. Johnson 0-1, McAdoo 0-1, C. Johnson 0-1


Philadelphia 21 28 23 39  111
Los Angeles  32 20 20 22   94
A- 17,505


1984 NBA Finals Game 4

PHILA. 
MN FG-FGA FT-FTA 0R DR RB AS PF ST TO BL PTS
Erving
36  8-13   5-5    1  4  5  6  3  1  4  2  21
Iavaroni
18  2-5    0-2    2  1  3  2  6  0  3  2   4
Malone
45  9-22   6-9    8 15 23  1  3  1  1  3  24
Cheeks
38  7-10   6-8    0  1  1  7  3  2  3  0  20
Toney
39  6-16  11-12   1  1  2  9  2  1  5  1  23
B. Jones
25  6-7    1-2    1  2  3  2  4  4  0  2  13
Richardson
20  2-5    2-2    0  2  2  2  3  0  0  0   6
C. Johnson
19  2-3    0-0    0  2  2  0  4  0  1  1   4
Team

TOTALS
   42-81  31-40  13 28 50 29 28  9 17 11 115
3-PT: Toney 0-1


L.A.     
MN FG-FGA FT-FTA 0R DR RB AS PF ST TO BL PTS
Rambis
26  3-9    1-2    1  4  5  2  4  0  1  1   7
Wilkes
39  9-20   3-5    4  1  5  1  4  1  2  0  21
A-Jababr
40 10-15   8-10   0  7  7  3  5  1  6  1  28
E. Johnson
48  8-21  11-12   2  5  7 13  5  1  9  1  27
Cooper
40  5-11   2-2    0  3  3  4  5  4  1  0  13
Landsberger
21  2-2    0-0    3  4  7  2  2  0  0  0   4
D. Jones
8  1-5    0-0    1  1  2  0  3  0  0  0   2
McGee
18  3-9    0-0    5  2  7  1  3  0  1  0   6
Team

TOTALS
   41-92  25-31  14 27 53 26 31  7 20  3 108
3-PT: Cooper 1-2, E. Johnson 0-1


Philadelphia 24 27 31 33  115
Los Angeles  26 39 28 15  108
A- 17,505

Points per Game

Rnk Player Points Team
1. Adrian Dantley 30.7 ppg
Jazz
2. Alex English 28.4 ppg
Nuggets
3. Kiki Vandeweghe 26.7 ppg
Nuggets
4. Kelly Tripucka 26.5 ppg
Pistons
5. George Gervin 26.2 ppg
Spurs

Rebounds per Game

Rnk Player Rebounds Team
1. Moses Malone 15.3 rpg
76ers
2. Buck Williams 12.5 rpg
Nets
3. Bill Laimbeer 12.1 rpg
Pistons
4. Artis Gilmore 12.0 rpg
Spurs
5. Jack Sikma 11.4 rpg
Supersonics

Assists per Game

Rnk Player Assists
Team
1. Magic Johnson 10.5 apg
Lakers
2. Johnny Moore 9.8 apg
Spurs
3. Rickey Green 8.9 apg
Jazz
4. Larry Drew 8.1 apg
Kings
5. Frank Johnson 8.1 apg
Bullets

Steals per Game

Rnk Player Steals
Team
1. Micheal Ray Richardson 2.8 apg
combined teams
2. Rickey Green 2.8 apg
Jazz
3. Johnny Moore 2.5 apg
Spurs
4. Isiah Thomas 2.5 apg
Pistons
5. Darwin Cook 2.4 apg
Nets

Blocks per Game

Rnk Player Blocks
Team
1. Tree Rollins 4.3 apg
Hawks
2. Bill Walton 3.6 apg
Clippers
3. Mark Eaton 3.4 apg
Jazz
4. Larry Nance 2.6 apg
Suns
5. Artis Gilmore 2.3 apg
Spurs













Total Points

Rnk Player Points Team
1. Alex English 2,326 pts
Nuggets
2. Kiki Vandeweghe 2,186 pts
Nuggets
3. George Gervin 2,043 pts
Spurs
4. Mark Aguirre 1,979 pts
Mavericks
5. Reggie Theus 1,953 pts
Bulls

Total Rebounds

Rnk Player Rebounds Team
1. Moses Malone 1,194 reb
76ers
2. Buck Williams 1,027 reb
Nets
3. Bill Laimbeer 993 reb
Pistons
4. Artis Gilmore 984 reb
Spurs
5. Dan Roundfield 880 reb
Hawks

Total Assists

Rnk Player Assists
Team
1. Magic Johnson 829 ast
Lakers
2. Johnny Moore 753 ast
Spurs
3. Rickey Green 697 ast
Jazz
4. Gus Williams 643 ast
Supersonics
5. Isiah Thomas 634 ast
Pistons

Total Steals

Rnk Player Steals
Team
1. Rickey Green 220 stl
Jazz
2. Isiah Thomas 199 stl
Pistons
3. Johnny Moore 194 stl
Spurs
4. Darwin Cook 194 stl
Nets
5. Maurice Cheeks 184 stl
76ers

Total Blocks

Rnk Player Blocks
Team
1. Tree Rollins 343 blk
Hawks
2. Mark Eaton 275 blk
Jazz
3. Larry Nance 217 blk
Suns
4. Artis Gilmore 192 blk
Spurs
5. Kevin McHale 192 blk
Celtics
Back to top ↑
Connect with Us

    About Me

    Powered by Blogger.
© 2013 Joga Sportivo. WP Mythemeshop Converted by BloggerTheme9
Blogger templates. | Distributed by Rocking Templates Proudly Powered by Blogger.